Sława krasnobrodzkiego obrazka szybko obiegła okoliczne wsie i miasteczka. Przybywający tłumnie do boru pod Krasnobrodem pobożni ludzie doznają cudownych łask. Widząc to Katarzyna Zamojska żona II ordynata buduje drewnianą kapliczkę w której umieszczono cudowny obrazek. W 1664 roku Jan „Sobiepan” Zamojski sprowadza z Janowa Lubelskiego ojców Dominikanów do opieki nad miejscem kultu. Jednak pełny rozkwit tego miejsca nastąpił z chwilą, gdy nadzwyczajnych łask od Pani Krasnobrodzkiej dostąpiła Maria Kazimiera Sobieska żona króla Polskiego Jana III. Najprawdopodobniej w roku 1669 zdarzył się cud który opisuje ks. Jacek Majewski w książce „Pustynia w ray zamieniona”

"Nayiaśniejsza Marya Kazimiera Królowa Polska, bliska porodzenia będąc w takim niebezpieczenstwie znaydowała się że nietylko od Doktorów wcale zdesperowana, ale y opuszczona została, a zatem iuż prawie wpół umarłą, do Kościoła Krasnobrodzkiego przywieziona była, gdzie iak tylko do ust iey, cudowny obrazek Matki Boskiey przyłożono, zaraz iakby z głębokiego snu obudzona została, y dalej co raz lepiej mieć się poczęła, odwieziona po tym z Kościoła od niebezpiecznego płodu, który zgnieły sztukami wypadał, wolna się być uczuła, którą oczywistą łaskę, bo zoczywistej y bliskiej smierci wybawienie cudownej Krasnobrodzkiey Wybawicielce, y lekarce swoiey przyznała."

Jako wotum wdzięczności za odzyskane zdrowie Maria Kazimiera Sobieska stawia drewniany kościół. W ołtarzu umieszczono Cudowny Obrazek. Podczas wojny z Turcją w 1672 roku kościół zostaje podpalony jednak Cudowny Obrazek został ocalony i przywieziony do Zamościa.

W 1680 roku Maria Kazimiera Sobieska ponownie przybywa do Krasnobrodu lecz tym razem dzięki pomocy Pani Krasnobrodzkiej rodzi zdrowe dziecko - królewicza Konstantego. Wynagradzając Matce Bożej otrzymane łaski królowa Marysieńka funduje nowy murowany kościół i klasztor. Wybudowana w latach 1690-1699 barokowa świątynia pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny została konsekrowana dnia 12 lipca 1699 przez ks. bpa. obrządku ormiańsko-katolickiego Deodata Norsesowicza. Nad głównym wejściem widoczna jest tablica fundacyjna w języku łacińskim, w tłumaczeniu polskim napis brzmi „Panu Najlepszemu i Największemu. Kosztem i nakładem najjaśniejszej Marii Kazimierzy, Królowej Polski, towarzyszki życia świętej pamięci najjaśniejszego i najpotężniejszego w świecie Jana III, króla Polski, jako wypełnienie ślubu za odzyskane w tym miejscu przed cudownym obrazem, a już bezpowrotnie utracone zdrowie, ten święty przybytek został wzniesiony ku czci Najświętszej Dziewicy Maryi i poświęcony w roku 1699”. Do roku 1864 kościołem opiekowali się ojcowie Dominikanie. Po kasacie zakonu obowiązki przejęli księża parafialni. Dnia 4 lipca 1965 roku bp lubelski Piotr Kałwa dokonał na prawie papieskim koronacji cudownego obrazka wraz z powiększoną kopią.

Dzięki łasce Pani Krasnobrodzkiej i cudownej wodzie wytryskującej w Kaplicy „Objawień” pobożni ludzie doznają licznych łask. Cuda z dawnych lat opisał w 1753 roku w książce „Pustynia w ray zamieniona” ks. Jacek Majewski. Obecnie, liczne przypadki uzyskanych łask są nadal notowane, a ich opisy, przechowywane w prowadzonym archiwum parafialnym.