Kościół filialny pw. Św. Krzyża w Łuszczaczu

Wieś Łuszczacz otoczona jest lasami, w których dominują jodły. Z nich dawni mieszkańcy wyrabiali gonty – metodą łuszczenia. Jodłowe klocki, łupano na deseczki, z których przez struganie powstawały gonty. Technikę tę nazwano łuszczeniem i stąd nazwa miejscowości Łuszczacz. Czas powstania wioski datuje się na XVIII w., nie wyklucza się jednak daty wcześniejszej. Wioskę, a w niej zamieszkałą ludność nie omijały tragiczne losy, które spadały na południową część Lubelszczyzny. Do nich należy zaliczyć potyczki powstańców z wojskami rosyjskimi w 1863 roku, toczone boje podczas I wojny światowej 1914 roku, pożary niszczące wiejskie zabudowania, epidemie i gehennę II wojny światowej, okupację niemiecką, a po niej sowiecką. Prawdziwej goryczy doznali mieszkańcy Łuszczacza i Róży już w tzw. Polsce Ludowej. W styczniu 1973 roku z woli mieszkańców Łuszczacza i Róży, za aprobatą ks. Kazimierza Wójtowicza proboszcza parafii Krasnobród, drewniany budynek został adaptowany na obiekt sakralny. Ówczesne władze powiatowe w Tomaszowie Lubelskim, a potem wojewódzkie wyraziły stanowczy sprzeciw, który został zamieniony w represje w stosunku do mieszkańców wyżej wymienionych wiosek, którzy mieli pełne prawo do własnej świątyni w swojej wiosce oddalonej od kościoła parafialnego w Krasnobrodzie o 7 km. Z każdym dniem nasilały się represje: nękania psychiczne, przesłuchania, nakładanie pieniężnych kar na biednych ludzi żyjących z darów otaczających wieś lasów i płodów piaszczystej ziemi.

Tęsknotę wiernych za własną świątynią i poniesiony dla jej powstania trud rozumiał Pasterz Diecezji Lubelskiej Ks. Bp Piotr Kałwa i w dniu 22 kwietnia 1973 roku poświęcił drewnianą kaplicę. W 1985 roku staraniem Ks. Proboszcza Romana Marszalca oraz zaangażowaniem fizycznym i finansowym mieszkańców wsi Łuszczacza i Róży powiększono kaplice o nawę główną i chór. Projekt rozbudowy opracował Zygmunt Nowak z Tomaszowa Lubelskiego. Pierwotna kaplica to: prezbiterium, zakrystia i sala katechetyczna rozbudowanego kościoła. Nawę główną wybudowano z pustaków (siporex) i całość pokryto blachą ocynkowaną. Pracami murarskimi kierował Marcin Bondyra z Ciotuszy Nowej, a ciesielką i stolarką Józef Mazurek z Łuszczacza. Mieszkańcy obu wiosek wiele dniówek odpracowali społecznie na rzecz powstałej świątyni.

Poświęcenia kościoła dokonał Ks. Bp Bolesław Pylak Ordynariusz Diecezji Lubelskiej w dniu 22 września 1985 roku. Msza św. w niedzielę i święta odprawiana jest o godz. 8.00. dzień odpustu ustalono na niedzielę w bliskości dnia 14 września.

Rozbudowana kaplica pw. św. Krzyża w Łuszczaczu

Rozbudowana kaplica pw. św. Krzyża w Łuszczaczu

22 kwietnia 1973 rok-poświęcenie drewnianej kaplicy

22 kwietnia 1973 rok-poświęcenie drewnianej kaplicy

Galeria zdjęć