Ministranci

Ministranci służą Bogu, kiedy przyczyniają się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo ministrant wskazuje szczególnie na służbę we Mszy świętej. Są oni pomocnikami przy sprawowaniu Mszy świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Ministranci usługują księdzu, gdy ołtarz jest przygotowany i dary ofiarne potrzebne do ofiary Mszy świętej. Pomagają również po zakończeniu Mszy świętej. Ministranci przez służenie wskazują, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych! Ministranci wskazują, że uczestniczyć w liturgii nie znaczy tak jak w kinie albo przed telewizorem tylko słuchać czy oglądać! Uczestniczyć w liturgii to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując!

Dziesięć zasad Ministranta

1. Ministrant jest dzieckiem Bożym i stara się czynić dobro, a unikać grzechu.
2. Ministrant jak święty Dominik Savio kocha Chrystusa, dlatego jak najczęściej łączy się z Nim poprzez Eucharystię.
3. Ministrant chlubi się krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa.
4. Ministrant naśladuje Chrystusa, który stał się dla nas posłuszny aż do śmierci.
5. Ministrant wypełnia nakazy Chrystusa: „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali”.
6. Ministrant służąc Bogu przyczynia się do tego, aby liturgia była piękna.
7. Ministrant podczas służby przy ołtarzu zachowuje postawę modlitwy i skupienia.
8. Ministrant kocha Matkę Bożą i z Jej pomocą głosi Królestwo Boże.
9. Ministrant mając czyste serce promieniuje Bożą radością i jest przykładem dla swoich kolegów.
10. Ministrant z miłości ku Bogu i ku bliźnim unika alkoholu i tytoniu.

Patron Ministrantów – Św. Dominik Savio

Urodził się 2 kwietnia 1842 roku. Pouczanie rodziców, a szczególnie przykład ich pobożnego życia, ukazały małemu Dominikowi drogę do Boga. Pod ich troskliwym okiem i przy ich pomocy, świętość dziecka szybko dojrzewa. Już w piątym roku życia, służy do Mszy św., co w tych młodych latach, łączyło się z niemałym wysiłkiem. Gdy skończył zaledwie siódmy rok życia, dnia 8 kwietnia 1849 roku, w Święta Wielkanocne przyjął I Komunię świętą. Duszpasterz pozwolił na ten wyjątek, widząc chłopca religijnie dojrzałego i służącego Bogu z zapałem. O tej dojrzałości świadczą również postanowienia, jakie podjął w tym dniu. Wpisał wtedy w swojej książeczce do nabożeństwa: Będę się często spowiadał, a do Komunii św. przystępował, ilekroć pozwoli na to spowiednik. Moimi przyjaciółmi będą: Jezus i Maryja. Śmierć – TAK, grzech – NIE.
W poszukiwaniu lepszych warunków życia, ojciec przeprowadził się z całą rodziną do Murialdo. Tam Dominik uczęszczał do miejscowej szkoły parafialnej, prowadzonej przez proboszcza. Później chodził do szkoły w Castemudo. Radosną ulgą, była dla niego świadomość, że towarzyszy mu Matka Boża oraz Anioł Stróż. Stąd też dnia 2 października 1854 roku, ojciec przyprowadził syna do ks. Jana Bosko, z prośbą o przyjęcie go, do swojego ORATORIUM. W sam zaś dzień ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny, tj. 8 grudnia 1854 roku, przyjął komunię św. Potem napisał następujący akt ofiarowania się Matce Najświętszej, który złożył na Jej ołtarzu: „Maryjo, ofiaruję Ci swoje serce. Spraw aby zawsze było Twoim. Jezu i Maryjo, bądźcie zawsze moimi przyjaciółmi. Błagam Was, abym raczej umarł, niż bym miał choć przez nieszczęście, popełnić choć jeden grzech”.
Młode, święte i budujące życie Dominika, przedwcześnie zgasło z powodu choroby płuc, która wtedy była nieuleczalna. Za radą lekarza, Dominik wyjechał do rodziny. Zabieg ten, nie mógł mu już pomóc. Zmarł 9 marca 1857 roku, zaopatrzony Sakramentami św. Ostatnie słowa jakie wypowiedział do ojca brzmiały: „Do widzenia, ojcze. Jakie piękne rzeczy widzę”. Odszedł do nieba, za którym całe życie tęsknił.

Modlitwy ministranta

Modlitwa przed służeniem:

OTO ZA CHWILĘ PRZYSTĄPIĘ DO OŁTARZA BOŻEGO
DO BOGA KTÓRY ROZWESELA MŁODOŚĆ MOJĄ
DO ŚWIĘTEJ PRZYSTĘPUJĘ SŁUŻBY
CHCĘ JĄ DOBRZE PEŁNIĆ
PROSZĘ CIĘ PANIE JEZU O ŁASKĘ SKUPIENIA
BY MYŚLI MOJE BYŁY PRZY TOBIE
BY OCZY MOJE BYŁY ZWRÓCONE NA OŁTARZ
A SERCE MOJE ODDANE TYLKO TOBIE AMEN.

Modlitwa po służeniu:

BOŻE KTÓREGO DOBROĆ
POWOŁAŁA MNIE DO TWEJ SŁUŻBY SPRAW
ABYM UŚWIĘCONY UCZESTNICTWEM W TWYCH TAJEMNICACH
PRZEZ DZIEŃ DZISIEJSZY I CAŁE ME ŻYCIE
SZEDŁ TYLKO DROGĄ ZBAWIENIA
PRZEZ CHRYSTUSA PANA NASZEGO AMEN.

Opiekunem ministrantów jest: Ks. Łukasz Kolasa