Pierwsza wzmianka o wsi Majdan Mały pochodzi z roku 1722 i jest wymieniona jako część parafii unickiej w Pańkowie. Spis z roku 1827 podaje Majdan Mały należący do parafii Łabunie, liczy 98 domów i 329 mieszkańców. Spis z 1921 roku podaje istniejących 105 domów i 584 mieszkańców niemal wszyscy wyznania rzymskokatolickiego. Rok 2009 – domów 70 i mieszkańców 244. Majdan Mały to wieś typowo rolnicza o niskiej klasie gruntów, brak przemysłu. Niekorzystne warunki dla rolnictwa powodują wyludnianie się wioski. Mieszkańcy Majdanu Małego dzielili losy całego Polskiego Narodu zwłaszcza podczas najazdów i wojen prowadzonych z trudnymi dla nas sąsiadami. W 1942 roku miało miejsce wysiedlenie miejscowych, a do ich gospodarstw nasiedlano tzw. „czarnych” kolaborujących z niemcami mieszkańców Besarabii. Przed II wojną światową jednym z najbardziej aktywnych mieszkańców i sołtysów wioski był Antoni Bełz urodzony w 1876 roku. Antoni i jego potomkowie oprócz umiłowania ziemi wielką wagę przywiązywali do zdobywania wiedzy i życia religijnego. Przykładem w tym względzie jest syn Antoniego Wincenty urodzony w 1916 roku, a zmarły w 2006 roku. W różnych uroczystościach religijnych i patriotycznych reprezentował nie tylko wioskę, ale także gminę i parafię krasnobrodzką.
W lipcu 1982 roku proboszczem parafii w Krasnobrodzie zostaje ks. Roman Marszalec, dotychczasowy proboszcz parafii Majdan Sopocki, pochodzący z Tyszowiec. Wczesną jesienią w Majdanie Małym organizuje zebranie, na którym zapada decyzja budowy kaplicy wraz z punktem katechetycznym. Powołano 23-osobowy komitet budowy, a jego przewodniczącym został Jan Gramatyka, zastępcą Stanisław Tytuła, skarbnikiem Józef Kopczyński. Sołtysem wioski był Roman Dziura. Teren pod budowę świątyni przekazała Wspólnota Gruntowa Wsi, którą u rejenta reprezentowali: Jan Gramatyka, Stanisław Smoląg i Wincenty Bełz. Akt Notarialny spisano 25 listopada 1983 roku za nr. A6919/83,KW nr 24818. Pozwolenie na budowę otrzymano 1 grudnia 1983 roku. Projekt budowy wykonał Zygmunt Nowak z Tomaszowa Lubelskiego. Pracami murarskimi kierował Marcin Bondyra z Ciotuszy Nowej. Większość prac mieszkańcy wioski wykonali gratisowo. Sprowadzaniem materiałów budowlanych zajmował się proboszcz parafii i życzliwi ludzie. Fundusze finansowe pochodziły z dobrowolnych składek mieszkańców i dotacje z parafii. Budowę kaplicy zakończono zimą 1984 roku. Poświęcenia dokonał Pasterz Kościoła Lubelskiego Ks. Bp Bolesław Pylak w dniu 26 maja 1985 roku. Msza św. z wyjątkiem lipca i sierpnia odprawiana jest w niedzielę i święta o godz. 11.00. Dzień odpustu ustalono na niedzielę najbliższą dnia 10 maja, w którym wypada święto św. Izydora – patrona rolników.